"ถ้างั้นก็ช่วยดูแลตรงนี้หน่อยได้ไหม อยู่ห้องน้ำด้วยกันสองคนแบบนี้" มือหนาหยิบมือขาวให้มากอบกุมส่วนแข็งขืนภายในผ้าขนหนูผืนน้อย
"บอกตรงๆ ว่าคิดอะไรไม่ออกแล้ว"
"ครับ ผมจะทำให้อามุโร่ซังรู้สึกดีเอง"
ริมฝีปากครอบส่วนแข็งขืนเข้าไปทีละนิด ความร้อนจากริมฝีปาก อุณหภูมิในร่างกายเพิ่มสูงขึ้นตามแรงขยับเข้าออกของริมฝีปาก ลิ้นเล็กตวัดไปมาอย่างช่ำชอง การปรนเปรอเช่นนี้แทบจะทำให้โทโอรุคลั่งตาย ใบหน้าแดงซ่านของชินอิจิช่างดูเซ็กซี่ และต้องการอย่างบอกไม่ถูก
"ชินอิจิ ฉันทนไม่ไหวแล้ว" ยั่วกันขนาดนี้ใครจะไปทนไหว ใบหน้าจะลามกเกินไปแล้วนะ
"ทำไมเหรอครับ ผมทำให้ไม่ดีเหรอ"
"ดีสิ แต่ว่าฉันอยากให้มันอยู่ข้างในตัวนายมากกว่านะ" เสียงทุ้มต่ำกระซิบใกล้ใบหูราวกับเสียงกระซิบของปีศาจ
ภายใต้ฝักบัวที่มีสายน้ำไหลรินออกมา ร่างกายทั้งสองที่สอดประสานกันยังคงดำเนินต่อไป ไม่รู้ว่าหยดน้ำบนร่างกายเกิดจากน้ำของฝักบัวหรือเหงื่อกันแน่ วันนี้ร่างบางทำตัวน่ารักจนแทบอยากจะทำให้ลุกไปไหนไม่ได้เลย เล่นทำทุกอย่างเองทุกขั้นตอนแบบนี้ ถึงจะเป็นการช่วยเหลือกันซึ่งมันทำให้เขามีอารมณ์มากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
"อื้อ! ทำไมวันนี้ขนาดของคุณมันใหญ่กว่าทุกครั้งเลย"
"เพราะนายนั่นแหละกระตุ้นฉัน"
"ผ... ผมทำ... ตอนไหน... อ๊ะ!"
บทสนทนาไม่เกิดขึ้นอีกเนื่องจากการอาบน้ำค่อนข้างนานจนเนื้อตัวเริ่มเปื่อยไปตามกาลเวลา ทั้งสองพากันออกมาเช็ดตัวให้แห้ง เป็นเรื่องธรรมดาของนักสืบที่จะไม่ปล่อยให้เรื่องเล็กน้อยผ่านไป จึงเริ่มถามคนรักทันที
"อามุโร่ซัง สรุปแล้วเพราะอะไรเหรอครับ" นึกว่าชินอิจิจะลืมไปแล้วซะอีก สมเป็นนักสืบจริงๆ
"ลองเรียกว่าโทโอรุก่อนสิ แล้วจะยอมบอก"
"โท..."
"โทโอ.."
"โทโอรุซัง" ใบหน้าหวานแดงซ่านอีกครั้ง ทำไมการเรียกชื่อถึงต้องเขินขนาดนี้ด้วย
"ชินอิจิไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อนเลย ไม่แปลกที่ฉันจะตื่นเต้น"
"ตอนนี้นอนกันดีกว่านะ ขอกอดหน่อย"
"ครับ"
"ฝันดีนะ ชินอิจิ"
"ฝันดีครับ โทโอรุซัง"
เมื่อคลิกทางกลับเด็กดีจะเป็นหน้าต่างของเรื่องนี้ขึ้นมา สามารถไล่หาอ่านตอนต่อไปกันได้ในแอพทันที หรือจะกด x ออกจากบล็อคไปก่อนเพื่ออ่านตอนต่อไป
ทางกลับเด็กดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น