หมับ!
"คุณจะทำอะไร ผมว่าผมตอบตกลงไปแล้วนะ" มินฮยอนมีท่าทีตื่นกลัวทันที เพราะถ้าไม่นับคืนที่อีกคนเป็นฮีทแล้ว แทบจะไม่มีประสบการณ์เรื่องแบบนี้มาก่อนเลย
มือหนาดึงปมผ้าขนหนูที่ถูกมัดไว้อย่างลวกๆ ออก ปราการชิ้นเดียวที่เหลืออยู่นั้นที่ถอดออกอย่างง่ายดาย มีเพียงคุณหนูฮวังที่ร่างกายเปลือยเปล่า ยกเว้นอีกฝ่ายที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบ ร่างบางถูกอุ้มให้มานอนบนที่นอน ร่างกายอันอีกฝ่ายสั่นหงัดงกเป็นการบอกว่าตื่นกลัวมากแค่ไหน
เขาไม่อยากจะบอกเลยว่าตอนแรกก็กะจะมาคุยด้วยเฉยๆ แต่มาเห็นสภาพอีกฝ่ายแบบนี้แล้ว เขาอยากจะกินอีกคนขึ้นมาเลย จะให้เขานั่งคุยเฉยๆ คงจะไม่ได้ เห็นทีจะถอนมือออกจากร่างกายงดงามนี่ยากเสียเหลือเกิน
"ไม่ต้องกลัวนะครับ มันไม่มีอะไรน่ากลัว" ริมฝีปากหนาเริ่มเริ่มแตะบนไหล่มนอย่างแผ่วเบาเพื่อปลอบโยน มือหนาประคองร่างอีกฝ่ายให้มานั่งบนตักที่แนบชิดกันไปเสียทุกส่วน มินฮยอนสัมผัสได้ถึงส่วนแข็งร้อนของอีกฝ่ายที่ปะทุอยู่ในร่มผ้า ใบหน้าขาวที่มีไรน้ำเกาะอยู่เริ่มขึ้นสีระเรื่อด้วยความเขินอาย
"น่ารัก" เขาเอ่ยปากชมมินฮยอนที่ยอมให้เขาสัมผัสและเข้าใกล้อีกคนได้มากถึงเพียงนี้ จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้ที่จะได้เป็นคู่แห่งโชคชะตาของแรร์โอเมก้าที่ตระกูลเขาเฝ้าตามหามาหลายชั่วอายุคนแบบนี้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะมีสิทธิทั้งตัวและหัวใจ
"อ... อื้อ..." เสียงหวานกลืนหายไปเพราะถูกครอบครอง ลิ้นสากแตะเบาๆ ที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายเพื่อให้อีกคนยอมเผยอปากออกมาให้ได้รับรสชาติ กลิ่นกุหลาบขาวลอยฟุ้งไปทั่วห้องนอนตามแรงอารมณ์ของอีกฝ่าย ฮยอนบินหลงมัวเมาทั้งกลิ่นและสัมผัสของอีกฝ่ายจนโงหัวไม่ขึ้น เขาไม่เคยหลงใหลใครมากขนาดนี้มาก่อน
มือหนาลูบไล้ไปตามต้นขาเนียนแล้วออกแรงบีบเบาๆ เพื่อกระตุ้นให้มีแรงอารมณ์ไม่ต่างจากเขา เขายอมรับเลยว่าตอนเห็นสภาพที่เพิ่งอาบน้ำออกมานั้น มันกระตุ้นอารมณ์ของเขาเป็นอย่างมาก กระตุ้นจนมีจุดจบแบบนี้ กลีบกุหลาบขาวเริ่มร่วงลงมาตามร่างกายแรร์โอเมก้า ตามสัญชาติญาณ ยิ่งมีกลีบกุหลาบประดับอยู่บนร่างกายขาว ยิ่งน่าสัมผัส น่าหลงใหล น่ากินไปทั้งตัว
เสียงของมินฮยอนถูกกลืนหายเป็นเวลานาน เขาร้อนรุ่มไปทั้งตัวจากการถูกสัมผัสและการถูกจูบอย่างหนักหน่วง จนแทบจะหายใจไม่ทัน มือขาวทุบประท้วงให้อีกคนถอนริมฝีปากออก ก่อนที่เขาจะขาดอากาศหายใจตาย
"ห... หายใ... หายใจไม่ทัน" เสียงหวานเอ่ยออกมาสั่นๆ ด้วยความเขินอายที่ไม่มีอะไรปกปิดแถมยังอยู่บนตักอีกคนแบบนี้ หน้าที่เป็นสีชมพูเริ่มเป็นสีชมพูเข้มเสียแล้ว หน้าตาทำอะไรไม่ถูกแบบนั้นยิ่งปลุกอารมณ์ของชายหนุ่มผู้เป็นอัลฟ่าเป็นอย่างดี นี่ถึงเป็นเหตุผลที่โอเมก้าจะต้องกินยาระงับกลิ่นของตนเอง แต่มันไม่สามารถใช้ได้ผลกับคู่แห่งโชคชะตาอย่าง 'ควอน ฮยอนบิน'
"หายใจทางจมูกนะครับ ใจเย็นๆ นะ" ฮยอนบินปลอบอีกฝ่ายพลางลูบหัวอย่างปลอบโยน แต่มือหนาก็ยังคงวาดสัมผัสไปทั่วเรือนร่างไม่ได้อีกฝ่ายหยุดพักอย่างที่คิด ถึงแม้ว่าจะเป็นการพูดคุยสั้นๆ แต่มือหนาก็ไม่ได้หยุดลูบไล้เพื่อปลุกกระตุ้นเลยแม้แต่น้อย
ริมฝีปากบางถูกครอบครองอีกครั้ง ร่างสูงอาศัยจังหวะที่อีกคนเผลออุ้มมาห้องน้ำ แม้ว่าจะมีเสียงน้ำที่เปิดในอ่างอาบน้ำ แต่การถูกกระตุ้นหลายๆ อย่างนั้นทำให้อีกฝ่ายสมองขาวโพลน คิดอะไรไม่ออก มือหนาปลดเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างเร่งรีบ และไม่ยอมถอนริมฝีปากตนเองออกมา เพราะกลัวอีกฝ่ายจะรู้ตัวนั่นเอง
"อ๊ะ!" เสียงหวานร้องออกมาทันทีมือถูกมือหนาจับเข้าที่ส่วนอ่อนไหว เปลือกตาที่เคยปิดสนิทลืมตามองรอบตัว เขากระพริบตาสองสามทีเพื่อปรับตัวว่าตนเองอยู่ที่ไหน มินฮยอนถอนหนีอีกฝ่ายทันทีที่รู้ว่าตนเองอยู่ในห้องน้ำ มือหนาข้างที่ว่างรวบเอวคอดเข้ามาใกล้ทันที
"ฮื้อ คุณอย่าแกล้งผม ปล่อยผม" ร่างบางออกแรงดิ้นหนักกว่าเดิม เรื่องนี้คือเป็นเรื่องปกติมากถ้าอัลฟ่าจะหนีการกกกอดแบบนี้จากอัลฟ่าด้วยกัน แต่ถือเป็นเรื่องยากสำหรับโอเมก้า เพราะเหมือนมีหินขนาดใหญ่มาขวางเอาไว้
"ผมชอบคุณ หลงใหลคุณ ให้ผมได้กอดคุณนะคนดี" ฮยอนบินพูดหว่านล้อมอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
เขารู้ดีว่าทำอย่างไรอีกฝ่ายจะยอมให้
การแสดงท่าทีหลงใหลและโอนอ่อนให้กับแรร์โอเมก้า
ถือเป็นเรื่องที่สมควรทำ
ริมฝีปากถูกครอบครองอีกครั้งเพื่อให้อีกฝ่ายไม่มีสมาธิกับสิ่งที่มือหนากำลังสัมผัส เขาออกแรงรูดรั้งตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น จังหวะที่เนิบนาบแต่ไม่รุนแรงนั้นอาจจะไม่ได้ทำให้ไฟกามลุกโหม แต่ก็สร้างความรัญจวนไม่น้อยเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าเขาจะอยากกินอีกฝ่ายแค่ไหนก็ตาม เขาควรจะทำให้อีกคนมีความสุขเสียมากกว่า กุหลาบสีขาวบริสุทธิในตอนนี้กำลังจะแปดเปื้อนเพราะเขาเสียแล้ว
เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มรู้สึกดีกับสัมผัสที่มอบให้ มือหนาก็แรงให้มากขึ้น มากขึ้น คุณหนูฮวังตัวสั่นด้วยความเขินอาย ร่างกายขาวเริ่มมีสีชมพูเข้มจากไฟกามที่ถูกจุดติดมาตลอดทาง ริมฝีปากหนาเริ่มไล้เลียและขบกัดไปตามจุดต่างๆ ของร่างกาย และครอบครองเม็ดทับทิบสีชมพูที่ชูชันให้น่ามองยิ่งนัก
"อ๊ะ! อื้อ ฮื้อ!" เสียงหวานครางกระเส่ากับสัมผัสที่ได้รับ
นิ้วทั้งสิบจิกเกร็งที่ขอบอ่างอาบน้ำเพื่อระบายอารมณ์ มือขาวสั่นระริกกกกอดอีกฝ่ายด้วยความตื่นกลัว ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณหนูฮวังแสดงออกมา เขาเห็นทั้งหมดและตอบสนองกลับมากกว่าเดิมจนน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาจากส่วนอ่อนไหวของร่างบาง
"คุณม... มันออกมา..." เสียงหวานเอ่ยหอบบนตักของหัวหน้าตระกูลควอน ร่างสูงพาให้อีกฝ่ายออกจากอ่างอาบน้ำไป แต่ร่างบางกลับไม่ยอมลุกเสียอย่างงั้น
"ลุกไปสิคุณ ผมจะจัดการของตัวเอง" เสียงทุ้มต่ำเริ่มแหบพร่าจากแรงอารมณ์ที่ยังไม่จางหาย
"ให้ผมช่วยไหมคุณ" ริมฝีปากบางถูกขบกัดอย่างหยอกล้ออย่างเอ็นดู ลิ้นสากไล่เลียริมฝีปากบนและล่างอย่างหลงใหล
"คุณช่วยนั่งแบบนี้แล้วผมขอแค่เสียงของคุณก็พอ" ริมฝีปากของคุณหนูฮวังถูกครอบครองอีกครั้ง มือหนาออกแรงรูดรั้งตามแรงอารมณ์ของตนเอง จู่ๆ ก้นงอนของอีกฝ่ายก็ทาบทับกับส่วนแข็งร้อนของอีกฝ่ายแต่ไม่ได้เข้าไปข้างในเพราะใจไม่กล้าพอ จะทำให้เขาหลงไปถึงไหนกันนะ มินฮยอน ไม่มีเสียงอะไรออกมาจากปากของทั้งสองนอกจากเสียงของมินฮยอนที่ครางอื้ออึงแต่ถูกจูบอยู่ตลอดเวลา ฮยอนบินแทบจะไม่ยอมห่างออกจากริมฝีปากบางเลยแม้แต่น้อย จนในที่สุดน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลออกมาจากส่วนแข็งร้อนจนหมด
ทางกลับเด็กดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น